लोकल डायरी - ८

http://milindmahangade.blogspot.in/2011/11/blog-post_21.html    ---    लोकल डायरी -१

http://milindmahangade.blogspot.in/2011/12/blog-post.html         ---    लोकल डायरी -  २

http://milindmahangade.blogspot.in/2012/01/blog-post.html         ---    लोकल डायरी -  ३

http://milindmahangade.blogspot.in/2015/03/blog-post_8.html     ---    लोकल डायरी -  ४

http://milindmahangade.blogspot.in/2015/03/blog-post_10.html   ---    लोकल डायरी -  ५

http://milindmahangade.blogspot.in/2015/03/blog-post.html          ---    लोकल डायरी -  ६

http://milindmahangade.blogspot.in/2015/03/blog-post_27.html    ---    लोकल डायरी - ७

                     लोकल डायरी  -  ८

                 आज डब्यात येऊन  पहातो तो  शरद सगळ्यात आधी  हजर ! हे कसं काय घडलं ? आमच्या सगळ्यांच्या तोंडून  आश्चर्योद्गार बाहेर पडले .

" काय मध्या, भरत कसे आहात ? भडकमकर  , सावंत काय  चाल्लय ? नायर अंकल मजमे ना ?" आल्या आल्या त्याने सगळ्यांची  नेहमीप्रमाणे चौकशी केली . आम्ही तर डोळे विस्फारुन पाहू लागलो .  शरद आमच्याशी आपणहुन बोलत होता .  नेहमी सारखा नाही पण बोलत होता हे महत्वाचं  ! गेले सात आठ दिवस तर तो असा वागत होता की आम्हा कोणाला तो ओळखतही  नसावा .  पण आता तो  जरा  नॉर्मल झाल्यासारखा   वाटत होता . हे एक बरं  झालं ….

" आज सूर्य कुठून उगवला ? भरत,  अरे खिडकीबाहेर बघ रे जरा " सावंत मिश्किल चेहर्याने म्हणाले .

" पूर्वे कडूनच उगवलाय सावंत .... सॉरी यार ..!   मी  गेले सात आठ दिवस जे  वागलोय त्याबद्दल ..."  शरद सगळ्यांकडे पहात म्हणाला .

" वो  जाने दो  , लेकीन ये बताव हुआ क्या था ?"

" कुछ नहीं अंकल , ऐसेही .... "

"  नाही  ,  असंच काही नाही , आम्ही तुला असा कधीच बघितला नाही . ", मी म्हणालो आणि त्यावर सगळ्यांनी माना  डोलावल्या.

" अरे बाबा , सांगितलं ना ... काहीही नाही "  शरद थोड्याश्या वैतागाने म्हणाला .

" ठीक आहे  नसेल सांगायचं तर नको सांगुस....   तू आता पहिल्यासारखा नाय राह्यला... " भरत मान हलवत  म्हणाला

" भरत , तुला काय समजायचं ते समज ..."  ह्या त्याच्या वाक्यावरून  आता हा विषय बंद करावा असंच त्याला  सांगायचं होतं .

" अरे यार शरद ,  बघ तू परत चिडायला लागलास."

" नाय रे मध्या , पण त्याच त्याच  गोष्टीचा विचार करायचा  मला  आता कंटाळा आलाय. " शरद असं म्हणाला आणि मग आम्ही त्याला जास्त काही विचारलं नाही . शरदला आम्ही खुप वर्षांपासून ओळखतो, त्याच्या मनात काही रहात नाही . जे असेल ते बोलणारा माणूस आहे तो ! , पण ह्या वेळी नक्कीच काहीतरी  वेगळं झालं असलं पाहिजे . तो आज ना उद्या आम्हाला नक्की सांगणार काय झालं होतं ते ! सध्या त्याला थोडा वेळ हवा असणार ... आम्ही   सगळे जण  आपल्या  नेहमीच्या गप्पांमधे रंगुन गेलो . भडकमकरांचा नागोबा झाला होता . जिग्नेस आणि भरत  मोबाईलवर कोणती तरी पायरेटेड फिल्म बघत होते . शरद वॉट्स अप वर काहीतरी मेसेज  टाईप करत होता . थोडा टेन्शन मधेही वाटत होता . इकडे तिकडे बघता बघता , मी  पलीकडे सहज नजर टाकली तर समोर अँटी व्हायरस उभी होती , नेहमीप्रमाणे कानात इअर फोन घालून ! तिची आणि माझी एकदा नजरानजर झाली . मी त्याच क्षणात माझी नजर दुसरीकडे वळवली,  कालच्या प्रसंगावरून तर मी ठरवलच होतं की आता परत अशी चूक करायची नाही . मला  खरं तर तिचा राग यायला हवा होता . पण कालच्या प्रसंगामुळे मला दुःख अधिक झालं होतं . वाईट जास्त  वाटत होतं .  माझी काहीही चूक नसताना ,  अँटीव्हायरसने  माझ्याबाबतीत   गैरसमज करुन घेतला होता  . पण तिला इतका राग यावा असं मी काहीच केलं नव्हतं . कालपासून माझ्या डोक्यात तोच विषय घोळत होता . तिचा कसला तरी मोठा प्रॉब्लेम झाला असावा , म्हणून ती रडत होती . एखादी सुंदर मुलगी रडत असेल तर कुणाचं लक्ष जाणार नाही ?  ती का रडत असावी ? ह्या एकाच विचाराने मी तिच्याकडे पहात होतो . पण त्यात इतकं चिडण्यासारखं काही आहे असं मला वाटत नाही . विचार करता करता  हळूहळू मला तिच्या कालच्या वागण्याचा राग यायला लागला .   मग  मी व्हिडिओ कोच कडे पाठ करुन उभा राहिलो.

आज भरपूर गर्दी होती लोकलला , त्यामुळे  विठ्ठलवाडीलाच गाडी  फुल्ल झाली . तरी आणखी लोक आत चढायचा प्रयत्न करत होते " चलो भाय .... जरा आगे चलो , "  " धक्का मारो जरा ..." , " अरे लोग पीछे लटक रहे है !","चला आत चला " असल्या आरोळ्या ऐकायला  यायला लागल्या . गर्दीमुळे  आमच्या जागेत नेहमीपेक्षा जास्त लोक  घुसले.  अचानक सावंत उभे राहिले  आणि त्यांनी भरतला बसायला जागा दिली . तो नको नको म्हणत असतांना त्यांनी त्याला बळेच बसवलं . आणि ते माझ्या बाजूला उभे राहिले . थोडा वेळ गेला आणि ते  मला म्हणाले ,  "कान इकडे कर ...."  मी त्यांच्या जवळ कान नेला .  त्यांनी जे माझ्या कानात सांगितलं ते ऐकून तर मी जवळ जवळ ओरडलोच !  मी ओरडल्यामुळे सगळे आमच्याकडे बघू लागले .

" काय रे ? काय झालं ओरडायला ? " भरत विचारत होता .

" काय नाय  , काय नाय  ... असंच ! "

" झोपेत बडबडतोयस काय ? " भडकमकरही  त्यांच्या साखर झोपेतून जागे होत मला विचारु लागले .  त्यावर   मी काहीच न बोलता शांत  राहिलो . सावंत सुद्धा आपला ह्याच्या ओरडण्याशी काही संबंध नाही असे भासवुन   इकडे तिकडे   पाहू लागले .  सगळ शांत झाल्यावर मी त्यांना हळूच विचारलं , " खरं का ?"   त्यावर ते नुसतेच हसले. मला समजेना काय बोलायचं ते .!  सावंत असे कसे काय वागू शकतात तेही ह्या वयात ?   सावंत काल त्यांच्या जुन्या मैत्रिणीला , शकुंतला  जोशींना भेटले आणि  एका कॅफे मधे जाऊन दोघांनी कॉफी सुद्धा घेतली होती .

" चैत्र महीना सुरु आहे का हो सावंत ?"  मी त्यांना विचारलं .

" नाही रे ... म्हणजे मला काही माहित नाही ... पण तू असं का विचारतोयस ? "  सावंतांच्या चेहऱ्यावर प्रश्नचिन्ह स्पष्ट दिसत होतं .

"   चैत्रात   जुन्या झाडांना नविन पालवी फूटते ना म्हणून विचारलं " मी  गमती दार चेहरा करुन म्हणालो . आधी ते सावंतांना कळलं नाही नंतर कळाल्यावर त्यांनी मजेने माझ्या पाठीत गुद्दा घातला . आम्ही दोघेही हसु लागलो .

" काय बोलणं झालं मग ? " मी त्यांना विचारलं .

" काही नाही . असंच  इकडचं तिकडचं ! शाळेतल्या आठवणी निघाल्या ...  बाकीचे कोण कुठे असतात वगैरे विचारलं ...थोडक्यात जुने मित्र भेटल्यावर जे बोलणं होतं तेच झालं ... "

" पण हे मधेच अचानक  कसं काय ? "

" अचानक असं काही नाही , सहजच परवा ती भेटली  नव्हती का ? काल तिचं आमच्या ऑफिसच्या भागात  काहीतरी काम होतं तर तिने फोन केला , मग लंचच्या वेळी भेटलो तिला ...   "

" कसं वाटलं मग भेटून ?  आ …. आं…. " मी  त्यांना कोपरखळी मारत विचारू लागलो  .  मला तर त्यांची मोठी गंमतच वाटत होती .

"  मस्त , मी आणि ती अजूनही शाळेत  आहोत असं वाटलं . काळ थांबल्यासारखा वाटला .  मधली इतकी वर्षे गायब झाल्यासारखी वाटली .  भारी वाटलं एकदम !   "  सावंत स्वप्नात असल्यासारखे बोलत होते. मी पलीकडे शकुंतला काकू कुठे दिसतात का ते पाहू लागलो . बघता बघता माझी नजर पुन्हा  अँटी व्हायरसवर पडली . त्याचवेळी तिनेही माझ्याकडे पहिलं . ' अरे देवा ... ! '  कोणतं तरी महान पाप माझ्या हातून घडल्यासारखं मला वाटलं .

" ती आली नाही आज . बाहेर जाणार होती  कुठेतरी असं काल म्हणाली .  "  सावंतांच्या बोलण्याने मी भानावर आलो .

" अरे वा ... बरीच माहिती आहे . .... " मी गमतीने म्हणालो . त्यावर ते मस्तपैकी  हसले . मग मी सावंतांची मस्करी करत राहिलो . सावंतपण खिलाडु वृत्तीने घेत होते . घाटकोपर गेलं   आणि शरद - भरत दोघेही एकत्र  जायला निघाले .  शरदची गाडी हळूहळू रुळावर येत असल्याची ही  खुण होती.  आज ना उद्या तो आम्हाला  सगळं सांगणार होता .  नायर अंकल दादरला उतरले . सावंत , भडकमकर आणि जिग्नेस सी एस टी ला उतरणार होते . भडकमकरांची  दुसरी झोप झाली होती . ते आळोखे पिळोखे देत उठत होते .   मी सावंतांचा निरोप घेऊन भायखळ्याला उतरलो . डोक्यात सावंतांचाच विचार घोळत होता .  सावंत पुन्हा प्रेमात बिमात पडले नसावेत ना … ?     थोडा पुढे जातो न जातो तोच माझ्या मागून  आवाज आला . ...

" हॅलो.... ओ मिस्टर ... "

आवाज  ओळखीचा वाटला , ओळखीचा कसला , कालच ऐकलेला !  मानेवर  कुणीतरी बर्फाचा खडा ठेवल्यासारखं वाटलं  !